கோல்ட் மெமொரீஸ்

ஆபீசு லீவு.... வீட்டுல யாரும் இல்லை.. போர் அடிச்சுது.. அதான் பழைய புத்தக பொட்டிய எடுத்துக்கிட்டு நோண்டினேன்.. கெடைச்சது அந்த 'டீனேஜ்' ஐட்டம். 'கோல்டன்-மேமொரியோட' பாக்க ஆரம்பிச்சேன்....

தங்கமணி வர்றா மாதிரி இன்டிகேஷன். இத்தோட என்னப் பாத்தா திட்டுவாளே! பயந்துக்கிட்டே நா அத வேகமா மத்த புக்ஸுக்கு கீழ வெச்சுடலாம்னு..... ச்சே.. கையோட மாட்டிக் கிட்டோம்......

"என்னங்க.. அதக் கொஞ்சம் என்கிட்டே காமிங்க, நீங்க வேகமா செய்யுறதப் பாத்தா என்னவோ தப்பு மாதிரித் தெரியுது......", சொல்லிக் கிட்டே அத வெடுக்குனு புடிங்கிகிட்டு பாத்தாளே ஒரு பார்வை.... தீ பறந்துச்சி..

"எத்தனைத் தடவ சொல்லியிருக்கேன்.. இத மொதல்ல தூக்கி குப்பைல போடுங்கன்னு, டயத்த வேஸ்டு பண்ணிக்கிட்டு..", சொல்லிக் கொண்டே போனாள் அவள்.

"என்ன அப்படி சொல்லிட்ட, 13 மூணு வருஷத்துக்கு முன்னால இது எனக்கு எவ்ளோ வசதியா இருந்திச்சி தெரியுமா?", கேட்டது நான்தான்.

ஒடனே பதில்-கேள்வி (தங்க்சுதான்) , "அப்பவேணா அப்படி, இதுனால, இப்ப என்ன பிரயோஜனம்?"

"இது இன்னிக்கும் யூஸ் ஆகுறாமாதிரி ஒரு விஷயம் இருக்கு. ஒரு ஊருலேருந்து இன்னொரு ஊருக்கு எவ்ளோ தூரம்னு தெரியணுமா ? 13 வருஷத்துக்கு முன்னால இதுல எழுதினது, இன்னிக்கும் மாறவே இல்லை", சொன்னது நான்தான்.

கேட்டதும், கோவமா எம்மேல அவ கையில இருந்த '1997 'ம் வருஷ ரயிவே டயம் டேபிள் புஸ்தகத்த தூக்கிப் போடுறது தெரியுதா?

"என்னாது, சின்னபுள்ளத் தனமா ? பேச்சு பேச்சாத்தான் இருக்கணும்.. ஆமா......", சத்தமா நாஞ்சொன்னது ஒங்க காதுலயாவது விழுதா ?

------------------------------------------------------------